خــــــدا جــونــم

اینکه قلبم شکست به درک...

اینکه تنها شدم هم به درک...

اصلا دلمم شکست به جهنم!

ولی این منو آتیش میزنه که خودمو زنده گذاشتی

تا جلوی این شکسته ها شرمنده شم..!

از “نبودنت” دلگیر نیستم…

از اینکه روزگاری “بودی”، دلگیرم

 
سلامتـے ڪـسـے ڪــﮧ...
میدونـﮧ اعصـــاب ندارے..!
میدونـﮧ حوصـــلـﮧ ندارے..!
میدونـﮧ بهـونـﮧ میگیـرے بـے دلیل..!
امــا بـازمـ میگـﮧ:
هنـوزمـ مثـل روز اول میخــــوامت...!!
تُـو یـڪــےیـﮧ دونـﮧ منـے ♥

برو!!!

ترس از هیچ چیز ندارم...

وقتی یقین دارم بیشترازمن کسی دوستت نخواهد داشت...

برو!!!

ترس برای چه؟؟

وقتی میدانم یک روز تف می اندازی به روی تمام آنهایی...

که به خاطرشان مرا از دس دادی...

هـــر بار کـه دلــم هـــوای خـــــــدا کـــرد …
نــــه !
هــر بار کـه خـــــــدا یــاد ِ دلــم کــــرد …
تـنـم لــرزید …
نــه از خــــــدا …
از خــــودم !
که از شــیطــان هـــم شـیطـان تــَر شــدم …
نـگـاهم را مــی دزدم …
مبادا چشــمم در چشـــم خدا گــــیر کند …

همیشه یادت باشه ، اگه گدا دیدی
هیچوقت تو دلت نگو راست میگه یا دروغ…بدم یا ندم…آدم خوبیه یا بدیه
چشماتو ببند و کمکش کن تا وقتی رفتی گدایی پیش خدا
خدام تو دلش این سوالا رو از خودش نپرسه
چشماشو ببنده و بهت بده…

خدایا! اجازه؟ شکایت دارم.

تاب تحمل دنیایت را ندارم چرا که هیچ سنخیتی با روحم ندارد. آنچه برای این بندگانت شهد است، فکرش هم برایم زهر و زقوم است. دستم به آستانت نمی رسد. انگار قدم زیادی کوتاه است. سینه ام مالامال از فریادیست که جایی برای خالی کردنش سراغ ندارم. هیچ احدی جز خودت توان فهمم را ندارد. چقدر بیگانه ام. من چرا اینجایم؟

خدایا! ببین با دردهایم به درگاه تو آمده ام! بهشتت را نمی خواهم و تنم توان سوختن در جهنمت را ندارد. این پرده های ضخیم زجرم می دهد. من هیچم. هیچم کن! نیستم کن!