یادت باشد

دلت که شکست ، سرت را بگیری بالا

تلافی نکن ، فریاد نزن ، شرمگین نباش .....

حواست باشد ؛

دل شکسته ، گوشه‌هایش تیز است

مبادا که دل ... دست آدمی را که روزی دلدارت بود زخمی کنی به کین،

مبادا که فراموش کنی روزی شادیش ، آرزویت بود ...

صبور باش و ساکت .....

امروز رو هم با یادت شب کردم ..
به یاد صدات ..
به یاد نفسهات ..
ولی من هنوز خسته نشدم ..
از به یاد تو بودن ..
الان خیلی وقته که به یادت زندگیمو میگذرونم
به یادت میخوابم ..
به یادت بلند میشم ..
به یادتم
به یاد کسی که
حتی وقتی پیشم بود ... به یادم نبود
من کسی نبودم که انقدر به پای کسی بمونم
ولی وقتی تو اومدی ...
به پات موندم ..
سوختم .........نامرد

” سکوت “


خطرناکتر از حرفهای نیشدار است


کسی که سکوت میکند ،


روزی


” سرنوشت “


حرفهایش را به شما خواهد گفت

من همون دیوونه ام که هیچوق عوض نمیشه...

همونی که همه باهاش خوشالن اماکسی باهاش نمی مونه...

همونی که اونقدر یه اهنگ گوش میده که از ترانه گرفته تا ریتم و خوانندش متنفر بشه....

...همونی که هقهق همه رو به جوندل گوش میده اما خودش بغضاش و زیر بالش میترکونه.....

همونی که همه فکر میکنن سخته ،سنگه

اما با هر تلنگری میشکنه

همونی که مواظبه کسی ناراحت نشه اما همه ناراحتش میكنن...

همونی که تکیه گاه خوبیه اما واسش تكیه گاهی نیس...

همونی که کلی حرف داره اما همیشه ساکته..!!

من خدایی دارم ، که در این نزدیکی است

نه در آن بالاها

مهربان ، خوب ، قشنگ

چهره اش نورانیست

گاهگاهی سخنی می گوید ، با دل کوچک من، ساده تر از سخن ساده من

او مرا می فهمد ، او مرا می خواند ، او مرا می خواهد ...